Wednesday, February 27, 2008

ဆံပင္ညွပ္ျခင္းေနာက္ဆက္တဲြ


ဆံပင္ကုိ ညွပ္ခ်င္ေနတာေတာ့ ၾကာပါျပီ။ အိပ္ကုိ ညွပ္ရမလား ဆုိျပီ စကားလမ္းေၾကာင္းေလး
ေျပာၾကည့္လည္း အေျခအေန က မေကာင္း ။ သူဘာသူေနေန တဲ့ဆံပင္ ကုိပဲ ရန္ရွာေနတယ္တဲ့။
ေအးေရာ။ ဒါနဲ႕ ပဲ ေနလုိက္ တာ ၾကာပါ ျပီ။ ေနျပည္ေတာ္ ေရာက္ေတာ႕ ေရ ကမေကာင္းလုုိ႕
ထင္ပါတယ္ ဆံပင္ အရမ္းၾကြတ္တယ္ဗ်။ အဲဒါေၾကာင့္ ဆံပင္ ညွပ္ခ်င္ စိ္တ္က အထြက္အထိပ္ေရာက္
ေနျပီ။ ရန္ကုန္ကုိဖုန္း ကိစၥနဲ႕ သြား တဲ့သူငယ္ခ်င္း မ်ား ကလည္း ညွပ္တဲ့သူကညွပ္ ၊ေျဖာင့္တဲ႕သူက
ေျဖာင့္လာလုိက္ ၾကတာ တဖဲြ႕လုံးပါပဲ။ PSC စာေမးပဲြ ကလည္း ေျဖမယ္ဆုိ ျပီး ေလွ်ာက္လႊာတင္
ထားျပီးသားမုိ႕ စာၾကည့္မဲ့ ၀တၱရား ရွိတာရယ္ ၊ရုံး တက္ရ တာရယ္နဲ႕မုိ႕ ညွပ္ခ်င္ကုိ မ်ဳိသိပ္ထား လုိက္တယ္။
စာေမးပဲြျပီးရင္ အိမ္ကို အတင္း ေျပာျပီး ညွပ္မယ္ေပါ႔ေလ၊၊ စားေမးပဲြျပီးေတာ႔ လည္း ျပီးျပီးခ်င္ အိမ္ ျပန္
လုိ့ က မျဖစ္၊ ကုိစာေမးပဲြတြင္း တုန္းက သူငယ္ ခ်င္းေတြက ကုိယ္ဂ်ဴတီီ ကုိဆင္းေပးထား တာၾကရနဲ့ ဆုိ
ေတာ႕ ေလ။ တနလၤာေန႕ညဂ်ဴတီီ က် ေတာ႕ အဂၤါ ေန႕ ဂ်ဴတီီ မရွိတာရယ္ ၊သူငယ္ခ်င္း အေဖာ္ရွိ္ တာရယ္
ရေတာင့္ရခဲအခြင့္အေရးဆုိျပီး ပ်ဥ္းမနား ျမဳိ႕ေပၚတက္ျပီး ဆံပင္ညွပ္ပစ္ လုိက္တာဗ်ာ...၊ညွပ္တုန္း ကေတာ႔
ဆံပင္က ုိစည္းလုိ႔ ျဖစ္ေအာင္ ေတာ႕ခ်န္ျပီး ညွပ္မယ္လုိ႕ ေျပာလုိက္တာပဲ၊ ညဂ်ဴတီီ ေစာင္႕ရတဲ႕အရွိန္
မေသေသးတာရယ္ ကုိယ္ဆံပင္ကုိ သူမ်ားလာကုိင္ တာရယ္ေၾကာင့္ အိပ္ငိုက္ ရင္းဆံပင္ အညွပ ္ခံလုိက္
တာ ျပီးလည္း ျပီးလုိ႕ ၾကည့္လည္း ၾကည့္လုိက္ေရာ ကုန္ျပီ။ ေကာင္းေကာင္းစည္းလုိ႕ရမွာမဟုတ္ေတာ႕ဘူး၊
ဒါေပမယ့္ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး နဲ့ ေန လုိ႔ ေတာ့ အေကာင္းသား၊ ေကာင္းတာ မေကာင္းတာ အသာထားလုိ႕
ခုလာမယ္္ ႔စေန ၊တနဂၤေႏြ အိမ္ျပန္မွာ ဘယ္လုိ လုပ္ရပ ၊ဆံညွပ္ တစ္ဒါဇင္ ေလာက္၀ယ္ညွပ္ ျပီး
မရ ရေအာင္ ဆဲြစည္းရမဲ့သေဘာ ၊မျပန္လုိ႕လည္း မရေတာ႕ဘူး။ ျပန္ကလည္း ျပန္ခ်င္ျပီ ။
ကိုယ္ေမြးေန႕မွာ မိဘေတြကုိကန္ေတာ႕ရမွာရယ္၊ ဖုန္းေလးရ လုိ႕ ရတဲ႕ အျမတ္ေလးကန္ေတာ႔
မွာရယ္ေတာင္ မ်က္နွာေကာင္းေတာ႔ရမယ္ မထင္။ ဘာပုံ ၾကီး ေပါက္လာျပီး လဲဆိုျပီ
အိမ္က နင္မထုတ္ရင္ေတာင္ ကံေကာင္းေပစြ။ ဒီၾကားထဲ အိမ္ကုိ ၀င္လုိ႕ေကာင္ ေအာင္ဆုိျပီး
အစ္ကုိၾကီး ဆီ ဖုန္းဆက္ျပီး ဆံပင္တိ လုိက္ တာ တုိသြား တယ္ ဘာညာဆိုျပီး ေျပာမယ္ လုပ္ေတာ႕
ေပ်ာ္ဘြယ ္ဖုန္းလုိင္း ကက်ေနေရာ။ ဒုကၡမွ ခင္မ်ဳိး၀င္းနဲ႕ အၾကီးအက်ယ္ ေတြ႕ျပီ ရွင္ ေရ။
"ဘယ္လုိလုပ္ရမလဲ...၊ သမိးမသိ ေတာ႕ဘူး
အေဖရင္ထဲက ...၊ဘာေတြညာေတြ.....
သမီးမသိခ်င္။"
ဒီပို႔ ေလးကုိမ်ား အေဖ ဖတ္ရရင္ေတာ႕ အဆူခံထိ ခ်င္မွထိရမွာေနာ္.....။ခုေတာ႕.........။ဟင့္ .......ဟင္႔၊
တတ္နုိင္ဘူးဗ်ာ...........။ျပန္ဆက္လုိ႕မွ မရေတာ႔ တဲ့ဟာ။

Monday, January 28, 2008

မေန႕က အျဖစ္အပ်က္မ်ား နွင့့္ ကၽြန္မ

မေန့က(တနဂၤေႏြ) အျဖစ္ေတြကုိေတာ့ ေျပာမျပခ်င္ေလာက္ေအာင္ပါပ ဲ(မေျပာခ်င္္ဘုူးလဲဆုိေသး)။
စိတ္ညစ္စရာေတြ အျပည္႕ပါပဲ။ ဘေလာခ္ေပၚ ပုိ႕စ္တင္ၿပီး ေပၚက္ကဲြခ်င္ေလာက္ေအာင္ပါပဲ။
၀ယ္စရာ ပစၥည္းေလးေတြရွိေနတာနဲ႔ပဲ duty ရွိေနတာကုိ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ေစ်းလုိက္မယ္လုိ႕
ဆုံးျဖတ္လုိက္တယ္ေလ ။ ဆုံးျဖတ္လုိက္တာနဲ႔ တျပဳိင္တည္းထမင္းထုပ္ဖုိ႕ ညကတည္းက
အသိးအရြက္ေတြကုိ အသင့္ျဖစ္ေအာင္ ျပင္ဆင္ထားလုိက္တယ္ ။မနက္ကုိ ၅နာရီခဲြထျပီး ခ်က္ျပဳတ္ျပင္
ဆင္လုိက္တာ ။ ျပီးလည္းျပီးလုိ့ ေစ်းကားရွိရာ အျမန္သြားလုိက္ရတာေတာင္ စီးေနက်ကားကုိ မမီလုိက္ပါဘူး။
မမီလည္းဘာျဖစ္လည္း ပတ္ကားရွိေသးတယ္ေပါ့ ၊ အဲ့ဒီမွာတင္ ျပႆနာစေတာ့တာပဲ။
ပတ္ကားဆုိမွ ပတ္ကားပါေတာ္ ။ အဲဒီေန့မွပဲ ေနျပည္ေတာ္တခြင ္ျပဲျပဲစင္ ေနရာအနွံကုိေရာက္ေတာ့တာပဲ။ ကားေပၚမွာ ဖြင့္ထားတဲ့သီခ်င္းကလည္း ၾကည္႔လုိက္။
ဘယ္ေခတ္ ဘယ္အခါကမွန္းမသိတဲ့ သီခ်င္းကုိ ဘယ္ျပတုိက္က ရွာလာလဲမသိပါဘူးေတာ္။
လူကုိငုိက္လာတယ္။ ဒါနဲ့ပဲ ေစ်းလည္းေရာက္ေရာ (၈)နာရီထုုိးျပီ ။ ၉နာရီဆုိ ကားေပၚ
အေရာက္ သြားရမုိ႕ ကသုတ္ကရက္နဲ႕ ၀ယ္စရာ ရွိတာ၀ယ္ ၊ စားခ်င္တာေလး စားရတယ္။
အျပန္ခါလည္း ေနျပည္ေတာ္ အိမ္ယာ အႏွံေရာက္ၿပီးမ ွျမဳိ႕မေစ်း ေရာက္ေတာ့တယ္။
ျမိဳ႕မေစ်း ေရာက္ေတာ႕ ရုံးေပါင္းစုံ ကိုသြားမယ့္ ေတာ္၀င္ကား ကုိေစာင့္ေန ပါတယ္ဆုိ
ဆုိင္ကယ္ ကယ္ရီသမားေတြက ၀ုိင္းအုံလာျပီး ဟုိလူက လုိက္မလား ဒီလူကလုိက္မလား
၁၀၀၀ပဲေပးတဲ့။ ဟုတ္တယ္ သူတုိ႕ကုိ ၁၀၀၀ေပးစီးလုိ့ ကေတာ့လား ထမင္းအုးိကုိတယ္
နုိင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ စေန၊ တနဂၤေႏြ ၂ရက္မွ လမ္းစရိတ္က ၁၀၀၀ ရတာကုိ။ အသြားအျပန္သာ
စီးလုိ့ကေတာ့လား မေတြးရဲစရာ ။ဒီၾကားထဲ ဆုိင္ကယ္ သမားတစ္ေယာက္က
ဘာေျပာတယ္မွတ္လ ဲ။ ဆုိင္ကယ္ေလး ဘာေလး စီးဖူးတယ ္ရွိေအာင္ စီးပါတဲ့။
စိတ္တုိတာ အရမး္ပဲ။ ဟုတ္ေတာ့လဲ ဟုတ္ေနေလရဲ႕။
အလုပ္ မရခင္ကမွ မိဘပုိက္ဆံ နဲဆုိေတာ ့လုိင္းကားၾကပ္လား ။ၾကပ္ရင္ ဆုိင္ကယ္ကယ္ရီ
စီးပစ္တာပဲ။ ခုလား လာမေမးနဲ ဆုိင္ကယ္ကယ္ရီနဲ့ တူတာနဲ့ေတာင္ မကပ္နုိင္ဘူး။
ဘ၀က ခါးခ်က္ေတာ ့ေျပာမေနန ဲ့။ အိမ္က ျပန္ေတာငး္ရင္လည္း ရွက္စရာၾကီး၊
အားနာစရာ ၾကီးေလ။ သူတုိ႕က သိပဲန ဲ့။ ေျပာခ်င္တာေတာင္ ဘယ္ေရာက္သြားမွန္း
မသိေတာ႕ဘူး။ ဒီလုိန႕ဲ ရုံးေရာက္ေတာ ့၁၁ ထုိးျပီ။ ကမန္းကတန္းနဲ႕ အလုပ္
လုပ္မယ ္ၾကံေတာ ့connection ကစုတ္ခ်ာလုိက္တာ ဘာအလုပ္မွ ကုိ လုပ္မရဘူး။
ဒါေၾကာင ့္ျပႆနာ တက္ေတာ ့တာေပါ့။ ဘယ္လုိ တတ္လဲဆိုတာ ေတာ့အက်ယ္တ၀င့္
ေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး (အသည္းနာလြန္းလုိ႕) ။ ေနာက္ဆုံးေတာ့လည္း စိတ္တုိ၊ စိတ္ညစ္ လုိက္
ရတဲ့ အက်ဳိးဆက္ကေတာ့ ပုိ္က္ဆံ ကုန္ျခင္း ပါပဲရွင္။ စိတ္ညစ္ညစ္နဲ ့ျမဳိ႕မေစ်း ၀င္ျပီး စိ္န္ၾကီးနဲ႕
နွစ္ေယာက္သား အသုတ္ဆုိင္၊ အသုတ္ဆုိင္မွသည္ ဒုတ္ထုိးဆုိင္၊ ဒုတ္ထုိးဆုိင္မွသည္
အကင္ဆုိင္သုိ ့nonstop ၀င္စားျပီး လုပ္ခ်င္ရာေတြ ေလွ်ာက္လုပ္ပစ္ လုိက္တာ ရွိ
သမွ်ပုိက္ဆံကုန္ပါေရာလား။

Thursday, November 29, 2007

ကံၾကမၼာႏွင့္သြယ္၀ုိက္ စကားေျပာျခင္း

ငါ႕ျပကၡဒိန္ထဲက ရက္ရာဇာေတြကုိ
ဘယ္သူမ်ား၀ွက္ထားပါလိမ့္
ကုိယ္႕ကံၾကမၼာကုိ
ျပန္မေဟာႏုိင္တဲ့ ေဗဒင္ဆရာတစ္ေယာက္လုိ
တစ္ျခားသူေတြရဲ႕
ရပ္တည္မႈနဲ႕ အသက္ရွင္ေနရမွာလား
အဓိပ္ပယ္မရွိလုိက္တာ ။
ကံၾကမၼာကုိ
လာဘ္ထုိးလုိ႕မ ရဘူးတဲ႔
၀ထၳဳ တစ္အုပ္ထဲမွာ ဖတ္ဖူးတယ္။
ဒါေပမယ့္
စီးခ်င္းထုိးဖုိ္႔အတြက္
လၻက္ရည္တစ္ခြက္ေလာက္ေတာ.
တုိက္ပါရေစ
အဲဒီအခ်ိန္မွာေအးေအးေဆးေဆး
စကားေျပာမယ္
အဲဒီအတြက္ေတာ့
စကားလုံးေတြကုိ ခဏငွားသုံးခြင့္ျပဳပါ။

Thursday, November 15, 2007

လူတုိင္းဖတ္သင့္ တဲ့website ေလးတစ္ခုပါ။ openလုပ္လုိက္ပါ။

Wednesday, November 14, 2007

ေက်ာင္းေတာ္အေမ

၀တ္ေတာ့ျဖဴျပာ၊ စားေတာ.ျမိန္ရာ
ေသာက္ေတာ့ယမကာ၊အိပ္ေတာ့ၾကဳံရာ
မ ယုံစရာမရွိပါနဲ႔
ေလာင္းကစားမွာ ေကာင္းစားျပီး
(လြယ္အိတ္တစ္လုံးနဲ႔.....)
ေက်ာင္းသြားသူေတြ လည္းရွိ....။
ေက်ာင္းလခ ေထာင့္ငါးရာ၊
စားစရာ ေသာင္းရွစ္ေထာင္
ငါးေထာင့္ငါးရာအေဆာင္ခ
တစ္လတစ္လႏွစ္ေသာင္းငါးေထာင္
အ ေမာင္ ပုံမွန္မေပးနွိင္လုို.
အေ၀းေန ဟုိေက်းဆိက
အေၾကြးေတြ အထပ္ထပ္နဲ႔ ေက်ာင္းတက္ဖုိ႔ခက္သူေတြလည္းရွိ.......။
ပုိက္ဆံကုိေရးလုိသုံး၊ေငြမ်က္နွာဖုံးစြပ္ျပိး
ဘယ္သူ႔မွလူမထင္၊ဆုိင္ကယ္ေပၚပ်ဳိေခ်ာထင္
လူျမင္ရင္မ်က္ေစ့ေနာက္ေအာင္
ေျခာက္ေပါက္သံခုနွစ္သံပစ္၊ေအာ္ခ်င္ရာေအာ္
ဟစ္ခ်င္ရာ ဟစ္ေန တဲ့...
လတ္လ်ားလတ္လ်ားေက်ာင္းသားေတြလည္းရွိ။
ရုိးပဲရုိးသလုိလုိ
အပုိးပဲက်ဳိးသလုိလို
ဟုိလုိုိလုိဒီလုိလုိနဲ႕
စာအုပ္တစ္အုပ္ခ်ဳိင္းမွာအုပ္လုိ႕
တေခ်ာင္ေခ်ာင္ကုပ္ျပီး
ေယာင္ေတာင္ေတာင္လုပ္ေနသူေတြလည္းရွိ။
စာဆုိတာခ်ဳိ(ဂ်ဳိ) နဲ႔ လားဆုိျပီး
စာဆုိမွစာစာ တစာစာ နဲ႕
မ်က္နွာမခြာ နင္လားငါလား
ဟုိနားဒိနားေတာင္ မသြားဘဲ
စာအုပ္ေတြဲၾကား ကုိယ္နွစ္ထားျပီး
အ ပတ္တ ကုတ္
စာပဲလုပ္ေန တဲ႔ ၾကဳိးၾကဳိးစားစား
ေက်ာင္းသားေတြ လည္းရွိ။
ေၾသာ္....
စသည္ ....စသည္ျဖင့္
ကျပီးရင္းကရမယ့္ ဘ၀ဇာတ္ခုံမွာ
ခဏခုိလႈံစရာ မိခင္ ေက်ာင္းေတာ္ဟာျဖင္႔
ခ်မ္းသာဆင္းရဲ တန္းမ ခဲြပဲ
သားခ်စ္မိခင္ ျပစ္မျမင္သလုိ
ကမာၻတစ္လြား လူေတြ ၾကားမွာ
ေမာ္ၾကြားနုိင္စရာ ေခတ္ပညာေတြ
သင္ၾကားပုိ႔ခ် နွလုံးလွမုိ႔
အုိ....မိ္ခင္ေက်ာင္းေတာ္...
သက္ေတာ္ရာေက်ာ္ရွည္ေစေသာ္

Monday, November 5, 2007

ဒီေန႕ တစ္ေနကုန္လုံး ကံမ ေကာင္းလုိက္တာေနာ္။
က်ုဳိက္ထးီရုိးဘုရားဖူးသြားရဖုိ႕မဲႏႈိက္ရတာလဲ လုိက္ရမယ့္ထဲမပါဘူး။Duty က်တယ္တဲ့။ၿပီးပါေလေရာ။
ေတာ္ေသးတာေပါ့ မ ဇာၾကိီးက duty change ေပးလုိ႔။
က်ုဳိက္ထးီရုိးဘုရားဖူးလုိက္ရမယ္ထဲပါသြားျပန္ေရာ။
အဲဒိဘုရားကုိ္အရမ္းဖူးခ်င္တာပဲ။
ငယ္ငယ္ေလးတုန္းကေတာ့ အဲဒိကုိေရာက္ဖုူးတယ္လုိ႔အေမကေျပာတာပဲ။
ကုိယ္ကေတာ့ဘာမွမ မွတ္မိေတာ့ဘူးေလ။ဒိတခါေတာ့သုူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ေပ်ာ္ စရာၾကီး။
ဒါေပမယ့္လက္္ထဲမွာ ပုိက္ဆံ တစ္ျပားမွ မရွိတာက ခက္တယ္။
ညေရာက္ေတာ.လည္းသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ လက္ဖက္ရည္ေသာက္မယ္ဆုိၿပီး အ ေဆာင္က အထြက္္ ၊ ရုံးက အေရးၾကီးတယ္ဆုိျပးီလာေခၚသြားပါေရာ..........